Saturday, January 31, 2015

60. ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΩΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΛΙΓΩΝ.
Πολλοι μιλαν για τα αιτια της οικονομικης κρισης και αριαδιαζουν αναριθμητες αιτιες τεχνικες μακροοικονομικες κλπ. Αλλοι αραδιαζουν αναριθμητες αιτιες ψυχολογικες η αξιων των ατομων. Σιγουρα αιτιες υπαρχουν πολλες διαφορετικες αναλογα με την κλιμακα και context θεωρησης. Αλλα αν καποιος αναζητα πολυ απλες βαθειες αιτιες, ωστε να υπαρχει μια απλη πρακτικη επιλυσης, τοτε καταληγει πως ειναι ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ.
ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΤΟΥΣ , ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΜΙΑΣ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΟΝΟΠΩΛΕΙΟ ΕΚΔΟΣΗΣ , ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΜΕΣΩ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ.
Η ιστορικη διαφορα εδω ειναι πως ενω στο παρελθον η πλειοψηφια εβλεπε και ηξερε ποιοι ηταν η μειοψηφια οι οποιοι ηταν οι δυναστες και καταπιεστες τους, στην παρουσα ιστορικη συγκυρια των οικονομικων κρισεων, η μειονοτητα αυτη που ειναι οι εχθροι της πλειοψηφιας ειναι αορατοι, τα δρομενα τους αορατα, η αντιληψη των πολλων για αυτους πενιχρη,
Το δε οργανο της υποτελειας ειναι το ιδιο το χρημα, που για την αντιληψη του μεσου ανθρωπου ειναι αγαπητο , επιθυμητο και αθωο.
Ο μεσος ανθρωπος, επιχειρηση η κρατος προσπαθει να ευημερηση , αναπτυχθει και αποκτησει χρημα μεσα σε ενα παιχνιδι που τους κανονες τους εθεσε η μειοψηφια που εχει το μονοπωλειο εκδοσης , κυριοτητας και αναγκαστικης κυκλοφοριας τους χρηματος μεσω δανεισμου.
Ειναι φανερο πως κανενα ατομο, επιχειρηση η κρατος δεν θα μπορουσε ποτε να νικηση εκεινους που εκδιδουν αυτοματα χρημα απο το μηδεν μολις ζητηθει για δανεισμο, η επισης οσο θελουν και το δανειζουν σε ολους τους αλλους που δεν εχουν αυτο το δικαιωμα. Το πλεονεκτημα τους ειναι αδικο και αητητο.
Ταυτοχρονα τα ατομα, επιχειρησεις και κρατη ειναι σπολυτα δεμενα με νομους εθνικους , διεθνεις και συμφωνιες (π.χ. οπως το Μααστριχ) που τους κρατουν υποτελεις σε αυτην την μειονοτητα ιδιωτων . Απο αυτο το αητητο πλεονεκτημα αντλειται και η κυριαρχια και προσπαθεια χεραγωγησης της πλειοψηφιας απο μια αορατη μειονοτητα ιδιωτων, μεσω συνηθως νομων , συμφωνιων και εκλεγμενων κυβερνησεων.
Ολα λοιπον καταληγουν σε ενα αορατο πολεμο για την ανθρωπινη ελευθερια των πολλων εναντι της κυριαρχικης βουλησης καποιων πολυ λιγων, πισω απο ενα απροσωπο συστημα χρηματος. συμφωνιων και νομων.
Υπαρχει λυση σε αυτο? Φυσικα! Οταν στο φως της αντιληψης των πολλων ερθη η απλοτητα και εναργεια πως προκειται για θεμα ανακτησης της ανθρωπινης ελευθεριας καi αυτουπευθυνοτητας, τοτε θα αλλαξουν αυτα που πιστευουν οι περισσοτεροι για το χρημα, και την εξουσια, και η συλλογικη εναργης προθεση της πλειοψηφιας, για ελευθερια θα οδηγηση  αναποφευκτα στην οριστικη λυση του προβληματος. Η λυση αυτη θα επανακοθοριση τι ειναι χρημα (το νομισματικο συτημα θα αλλαξη)  και τι ειναι πολιτικη βουληση και συνειδηση (διαδικασιες αμεση δημοκρατίας θα θεσπιστουν).


ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩ. ΤΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΕΥΡΩ (ΚΑΙ ΔΟΛΛΑΡΙΟ) ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ


ΓΙΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ
1) Ο κεντρικος οργανισμος της εκδοσης του ευρω (τωρα η ECB , EKT), να ειναι μη-κερδοσκοπικος κα να ελεγχεται απολυτα απο το eurogroup δηλ απο τους υπουργους οικονομικων ., 
2) Τα εκδιδομενα ευρω να ανηκουν αναλογικα με τον πληθυσμο, η το ΑΕΠ στα αντιστοιχα υπουργεια οικονομικων

3) Η κυκλοφορια του νεο-εκδομενου ευρω, να γινεται κατα μεγιστο ποσοστο 20% με δανεισμο μεσα απο το τραπεζικο συτημα. Το υπολοιπο 80% μεσω μισθων, συνταξεων, ασφαλισης, επιδοτησεων, κοινωνικων επεενδυσεων, επιχειρηματικων επενδυσεων κλπ Αυτο το μετρο εμποδιζει την περιοδικη εμφανιση καθε 50-80 χρονια κρισεων υπερχρεωσης, και δημιουγει μια σταθερη οικονομια. Με ενα τετοιο μετρο οι επιχειρησεις δεν θα εχουν κατα μεσο ορο 66% του ενεργητικου ως δανεισμο, αλλα κατω του 33%. Επισης οι δημοσιοι τομεις θα εχουν δανεισμο σε ποσοστο του ΑΕΠ κατω του 33%.

Με αυτο τον τροπο το ευρω θα εξηπηρετει τα εθνικα συμφεροντα, κατα πολυ περισσοτερο απο οτι τωρα των εθνων της ευρωζωνης και δεν θα παραβιαζε τα συνταγματα τους (π.χ. αρθρο 106.2 του Ελληνικου συνταγματος βλεπε αναρτηση 31) .
Τωρα το ευρω 

1) Εκδιδεται απο μια κερδοσκοπικη ιδιωτικη τραπεζα την ECB, που δεν ελεγχεται  απο τα υπουργεια οικονομικων (Eurogroup)
2) Οταν εκδιδει το χρημα ειτε αυτοματα ηλεκτρονικα με την ζητηση για δανεισμο απο τις τραπεζες ειτε με ειδικη αποφαση, το νεο-εκδιδομενο ευρω της ανηκει!

3) Η μονη κυκλοφορια του νεο-εκδιδομενου ευρω ειναι αναγκαστικη μεσω δανεισμου απο το τραπεζικο συστημα. 

Με τον τελευταιο τροπο που λειτουργει το ευρω, εξυπηρετει οχι τα εθνικα συμφεροντα των εθνων της ευρωζωνης αλλα τα ιδιωτικα συμφεροντα, μιας πολυ μικρης οικονομικης ολιγαρχιας (ιδιοκτητων των κεντρικων τραπεζων) . Επιππλεον για αυτον τον λογο παραβιαζονται τα συνταγματα αρκετων εθνων της ευρω-ζωνης (δες αναρτηση 31)

Δυστυχως ο λαθος σχεδιασμος δεν ηταν τυχαιος, ηταν εσκεμμενος, και με την  εν επιγνωση δημιουργουμενη δανειακη κριση ,  μεσω "Δρακοντειων μετρων"  ενισχυεται  η εξουσια αυτης της οικονομικης ολιγαρχιας και των προσεταιρισμενων τους. 

(βλεπε και http://www.positivemoney.org/ )

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΙΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΟΥΝ

1) Θα δανειστεί η χωρά ή δεν θα δανειστεί;
2) Αν θα δανειστεί από που θα δανειστεί; Και είναι δυνατόν να βρεθούν δανειστές που δεν θα ζητήσουν να επιβάλουν υποχρεωτικούς όρους διακυβέρνησης στην Ελλάδα;. Π.χ. μπορεί να εξηγήσει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που εκδίδει τώρα μηνιαία ευρώ, πως απαιτεί δανεισμό από αυτήν αλλιώς βγαίνει από το ευρώ;
3) Αν δεν βρεθούν τέτοιοι δανειστές θα εκδοθεί παράλληλο ανεπίσημο Ελληνικό κρατικό νόμισμα χωρίς η Ελλάδα να βγει από την ευρωζώνη η μήπως Επίσημη κρατική δραχμή του υπουργείου οικονομικών;
4) Τι μέτρα οικονομικής και κοινωνικής αναδιάρθρωσης χρειάζονται;