119. Τροποι που βιώνουμε το χρήμα και που οριζουν τις λειτουργίες του χρηματος

Τροποι που βιώνουμε το χρήμα και που οριζουν τις λειτουργίες του χρηματος

1) Ως μερίδιο στα αγαθά του πλανήτη

2) Ως μέσο συναλλαγών

3) Ως ολοκληρωτισμός στα ανθρώπινα συναισθήματα, όπου τα πάντα συγκρίνονται με τα πάντα που εχουν χρηματική τιμή και μετρώνται με τη γραμμική η ολική διάταξη των χρημάτων.

4) Ως μέτρο της ανθρώπινης εργασίας

5) Ως πρώτη ύλη για την οργάνωση της επιχειρηματικής και ομαδικής δραστηριότητας.

6) Ως περιορισμός λογο του χρέους στις δραστηριότητες, ή τριβή στις παραγωγικές δραστηριότητες.

7) Αντίθετα όταν σε αφθονία, ως μέτρο ελευθερίας στις προσωπικές δραστηριότητες

8) Ως τεχνολογία άσκησης εξουσίας απο μια μειονότητας ανθρώπων πάνω από την πλειονότητα των ανθρώπων

9) Ως τεχνική για τη δημιουργία ανισοτήτων στο βιοτικό επίπεδο και την δημιουργία κοινωνικής εξουσίας.

10) Ως μέσα πειθούς

11) Ως μακροσκοπική "θερμοκρασία" των κοινωνικών δραστηριοτήτων

12) Ως μέσο για τη ρύθμιση των δίκαιων συμφωνιών, κλπ

13) Ως ενσωματωμένη αξία των πολύτιμων μετάλλων στα κέρματα.

14) Ως διαφορά των τιμών των ίδιων αγαθών μεταξύ διαφορετικών εθνών με διαφορετικά νομίσματα.

15) Ως μόνο το ρευστό μέρος της οικονομικής αξίας των πάγιων περιουσιακών στοιχείων, όπως η ακίνητη περιουσία κλπ. Με άλλα λόγια, σε μια κοινωνία, το χρήμα είναι μόνο το μικρότερο μέρος της συνολικής οικονομικής αξίας ή του πλούτου, τόσο για τον ιδιώτη όσο και για τον δημόσιο τομέα.

16) Ως μέτρο της συμβολής μιας κοινωνικής οντότητας (ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων) στον πολιτισμό σε σχέση με το πόσο ο πολιτισμός συμβάλλει σε αυτη την οντότητα.

17) Η έλλειψη χρημάτων είναι στέρηση της ελευθερίας λογο ανάγκης και ένας υψηλός νομισματικός πλούτος στην κοινωνία από ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων μπορεί να είναι ένας έμμεσος τρόπος στέρησης της ελευθερίας μεσω της ανάγκης άλλων ανθρώπων που δεν έχουν αυτόν τον πλούτο και δεν έχουν πρόσβαση στα αγαθά και τις υπηρεσίες του πολιτισμού.

18) Ως προνόμιο να το εκδίδει και να το εκχωρεί, μια μειοψηφία που ελέγχει στη συνέχεια την πλειοψηφία, δανείζοντάς την το σε αυτήν (το σημερινό τραπεζικό μοντέλο χρημάτων).

19) Το χρήμα δημιουργεί μια μοναρχία στον κόσμο των υποκειμενικών συναισθηματικών αξιών των βιωμάτων, καθώς αναγκάζει τη σύγκριση οποιωνδήποτε δύο βιωμάτων που εχουν χρηματικη τιμη. Αντίθετα, στις καθαρά υποκειμενικές συναισθηματικές αξιολογήσεις υπαρχουν πολλες μη συγκρίσιμα βιώματα.

20. Οι μονάδες χρήματος μπορούν να θεωρηθούν ως δικαιώματα μονάδων φυσικής ενέργειας! Και έτσι τα χρήματα θα μπορούσαν να συσχετιστούν με την ηλιακή και άλλη ανανεώσιμη ενέργεια που παράγεται μέσα σε ένα χρονικό διάστημα. Τα δικαιώματα για τις φυσικές ποσότητες ενέργειας (ενέργειας / χρόνου) και δρασης (ενέργεια * χρόνος) μπορουν επίσης να συσχετιστούν με τα χρήματα.
21. Ως είδος ποσοτικής μέτρησης κοινωνικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων, με σκοπό τη βελτιστοποίηση της δράσης. (Αυτό απαιτεί μόνο το μέτρο ως μοναδα μετρησης στην πτυχή της αξίας των χρημάτων, όχι την ενσωμάτωση της αξίας και την πτυχή της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των χρημάτων).

118 ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟN ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ BITCOIN .

ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟN ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ BITCOIN

Το Bitcoin που τελευται η αξια του εκτινασεται στα υψη λογο ζητησης απο πολυ κοσμο, προτείνει την ιδέα ότι κάθε άτομο με υπολογιστή έχει το δικαίωμα να εκδίδει νόμισμα που του ανήκει με ενα σταθερο ρυθμο στον χρονο. Στο bitcoin αυτό ονομάζεται "εξόρυξη" (mining) . Μόνο αν το bitcoin έχει πολύ μεγαλύτερη αξία σε σχέση με το δολάριο ΗΠΑ και το ευρώ απο οτι σημερα, η κανονική εξόρυξη από ένα μόνο άτομο θα ήταν επαρκής για τη δημιουργία ενός ελάχιστου εισοδήματος επιβιωσης (αλληλεγγυης). Ουτως η αλλως οι κεντρικες τραπεζες εκδιδουν διαρκως αυτοματα και απροβλεπτα, νεο χρημα (και οχι μονο κατα την διαρκεια των Quantitative Ease) για την καλυψη αναγκων δανεισμου. Πλεον η αξια του χρηματος δημιουργειται απο την ελλειψη του λογο μονοπωλησης της εκδοσης του απο τις κεντρικες τραπεζες, που το εκδιδουν αναποφευκτα πληθωριστικα εστω και με αργο ρυθμο (Η ποσοτητα του χρηματος διαρκως αυξανει). Αλλά γιατί να περιλαμβάνουμε υποχρεωτικα υπολογιστές και αλγόριθμους κρυπτογράφησης οπως στο bitcoin; Εδώ είναι δύο απλοί κανόνες που μπορούν να εφαρμοστούν από το νόμο, για το πως μπορεί να εκδιδεται και να κυκλοφορήσει ένα νόμισμα που να ειναι ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΧΡΗΜΑ που δεν οδηγει σε δανειακες κρισεις αλλα και δεν ειναι και πληθωριστικο!

ΚΑΝΟΝΑΣ 1. Κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα να ζητηση απο την πολιτεια να εκδίδει σταθερό ποσό νομίσματος μηνιαίως που του ανηκει και του επιτρέπει να επιβιώσει με βαση τις βασικές του ανάγκες. (Τρόφιμα, ρούχα, υγειονομική περίθαλψη, στεγη, μεταφορά κ.λπ.). Το ποσό αυτό μπορεί να υπερβαίνει τις ανάγκες του, οπότε μερος του μπορεί και να κατακρατειται ως φορος απο την πολιτεια που μπορει να το διαχειριστεί μεσα απο διαδιασιες αμεσης δημοκρατιας για κοινωνικές και οικολογικές ανάγκες του πολιτισμου. Η ποσοτητα εκδοσης ανα ατομο και μηνα ειναι ετσι ωστε ώστε το 60% της συνολικής οικονομικής αξίας να είναι ρευστό δηλ να είναι νόμισμα (σε σχέση π.χ. με παγια οικονομικα στοιχεια). (Ο κανόνας του 60% αντιστοιχεί στονπαγκοσμιο καονονα ότι το 60% της βιόσφαιρας και το 60% των βιολογικών σωμάτων είναι ρευστο).

ΚΑΝΟΝΑΣ 2. Κατά το θάνατο ενός ατόμου, το ρευστο νόμισμα που έχει στην κατοχή του μηδενιζεται , οπως επισης και ενα ποσο που ανηκει στην πολιτεια και υπολογιζεται αποπως αντιστοιχει σε ποσοτητα που εκδοθηκε, για λογαριασμο του ατομου και κρατηθηκε απο την πολιτεια κατα την διαρκεια της ζωης του. Έτσι αυτό το νόμισμα για σταθερό πληθυσμό και διάρκεια ζωής του ατόμου , ειναι σταθερης ποσοτητας και δεν είναι πληθωριστικό.