ΠΑΛΙA ΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚA ΔΟΓΜΑΤΑ | ΝΕΕΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ |
ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ |
Όσα δεν έχουμε ανακαλύψει πως υπάρχουν, δεν υπάρχουν
| Προφανώς, όσα δεν γνωρίζουμε και δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα δε σημαίνει πως δεν θα μπορούσε να υπάρχουν. Το να είναι κανείς δεκτικός και ανοικτός στο νέο είναι η σταση που οδηγεί στη βελτίωση. |
Όλη η ύλη βασίζεται στην τριάδα των μόνιμων και ελεύθερων υποατομικών σωματιδίων πρωτόνια, ηλεκτρόνια και νετρόνια. Σε μικρότερη κλίμακα, δεν υπάρχει τίποτα παρά κενό. Όλα τα ουράνια σώματα είναι αυτά που μπορούμε να παρατηρήσουμε μέσω ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (φως). Τα πεδία και η ενέργεια είναι διαφορετικές οντότητες από την ύλη. Ο χώρος και ο χρόνος είναι διαφορετική οντότητα από την ύλη.
| Αυτό που εμείς θεωρούμε ένα ηλεκτρομαγνητικό ή/και βαρυτικό πεδίο επειδή είναι γνωστό πως διαθέτει ορμή, αδράνεια, ενέργεια και πυκνότητα στον χώρο είναι μία υλική πραγματικότητα δευτερης συχνότητας (αεριώδης). Η συχνότητα αυτή της πραγματικότητας μετράτε μέσω της συχνότητας ιδιοπεριστροφής των βασικών σωματιδίων που τη συναποτελούν (τα οποία μπορει να μην έχουν ακόμα ανακαλυφθεί, π.χ. μικρο-πρωτόνια, μικρο-ηλεκτρόνια, μικρο-νετρόνια). Π.χ. η συχνοτητα της ορατης πραγματικότητάς είναι η συχνότητα του σπιν των πρωτονίων , ηλεκτρονίων και ουδετερονίων που είναι περίπου στην περιοχή του υπέρυθρου. Αλλά αν μία τέτοια δευτερης συχνότητας υλική πραγματικότητα υπάρχει, τότε ίσως να υπάρχουν και άλλες. Εκατοντάδες εφευρέσεις που δεν έχουν αναγνωριστεί ακόμα υπό τον όρο «ελεύθερη ενέργεια», με τον Νίκολα Τέσλα να είναι ένας από τους πρωτοπόρους σε αυτόν τον τομέα, φαίνεται να αντλούν ηλιακή ενέργεια από αυτή τη δευτερης συχνότητας (αεριώδη) πραγματικότητα του ηλεκτρομαγνητικού και βαρυτικού πεδίου. Αυτό είναι ένα νέο μοντέλο ανανεώσιμης ενεργειας και εν αφθονία ευρισκόμενης που απαιτεί την αναθεώρηση των εξισώσεων του Maxwell για το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και τις εξισώσεις του Einstein για το βαρυτικό πεδίο. Ίσως να γίνει, επίσης και ένα νέο μοντέλο μεταφορών, καθώς «πεδιακά ελικόπτερα» ή ιπτάμενοι δίσκοι εκμεταλλευόμενοι αυτήν την τεχνολογία ενδεχομένως να αποτελέσουν μία διαδεδομένη τεχνολογία μεταφορων. Στα επόμενα, θα υιοθετήσουμε την υπόθεση εργασίας (όπως είναι και το πιθανότερο να συμβαίνει) ότι ενδεχομένως να υπάρχουν υλικές πραγματικότητες υψηλότερης συχνότητας για τις οποίες δεν έχουμε ακόμα ταξινομημένες και οργανωμένες μετρήσεις και, πιθανώς, ολόκληροι αόρατοι πλανήτες μέσα σε αυτούς, με δέντρα και ζώα μίας διαφορετικής υλικής υπόστασης. Η ενέργεια, ο χώρος και ο χρόνος είναι ιδιότητες της ύλης. Τα πεδία είναι ύλη και, ως εκ τούτου, αποτελούνται επίσης από σωματίδια. |
ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ |
Όλη η ζωή έχει προκύψει από ανόργανη ύλη και εξελίσσεται με βάση τη θεωρία του Δαρβίνου, μέσω της τυχαιότητας
| Δεν υπάρχει πραγματικά κάποια επαρκής απόδειξη αυτού του ισχυρισμού. Η Δαρβινική εξέλιξη είναι μόνο ένα μέρος του ευρύτερου φαινομένου της ζωής. Φαίνεται πιθανότερο πως η ζωή δημιουργήθηκε από πολιτισμούς πνευματικών δημιουργών σε φυσικές πραγματικότητες υψηλότερων συχνοτήτων και μόνο αργότερα, μέσω της μείωσης της συχνότητας, εμφανίστηκε σε αυτήν την ορατή φυσική πραγματικότητα (πτώση της ζωής), δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Έπειτα, συνέχισε να εξελίσσεται σύμφωνα με τη Δαρβινική θεωρία. |
Όλη η φυτική, ζωική και ανθρώπινη ζωή στη γη, δημιουργήθηκε με τον παραπάνω τρόπο επάνω στη γη.
| Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό, επίσης. Πρέπει να υπήρξαν κάποιοι, λιγότεροι στον αριθμό, πλανήτες, οι οποίοι ήλθαν σε αυτήν την ορατή πραγματικότητα της παρούσας χαμηλότερης συχνότητας, με τη ζωή να προϋπάρχει και να είναι ήδη δημιουργημένη σε αυτούς (πτώση της ζωής). Στη συνέχεια, όλοι οι υπόλοιποι ζωντανοί πλανήτες, όπως η Γη, πρέπει να μεταφυτεύτηκαν από πολύ αρχαίους πολιτισμούς. Αυτό εξηγεί γιατί βρίσκουμε απολιθώματα του κάθε είδους να ξεκινούν από μία συγκεκριμένη χρονολογία και σε ήδη οργανωμένη και διαμορφωμένη μορφή ζωής και μετά να εξελίσσονται . Αυτή πρέπει να ήταν η αρχική φάση της εξέλιξης τους όταν τα φέραν στη Γη. Η περίπλοκη ιεραρχία των ειδών όπως εντόμων, των ψαριών, των ερπετών, των θηλαστικών, των ανθρωποειδών κ.λπ., φαίνεται περισσότερο να είναι μία εξέλιξη των σχεδίων των δημιουργών τους παρά μία εξέλιξη των ζώων καθαυτών κατά τη Δαρβινική θεωρία. |
Δεν υπάρχει πουθενά αλλού στο ηλιακό μας σύστημα νοήμονα ζωή παρά μόνο στη Γη.
| Δεδομένου ότι μπορεί να υπάρχουν, όπως αναφέραμε , αόρατοι πλανήτες σε πραγματικότητες υψηλότερης συχνότητας, δεν υπάρχει απόδειξη για αυτό. Επίσης, ο αστεροειδής της Δήμητρας (https://en.wikipedia.org/wiki/Ceres_(dwarf_planet)) είναι αφύσικα τελείως σφαιρικός για να είναι άλλος ένας φυσικός αστεροειδής και πολλοί πιστεύουν ότι είναι ένας τεχνητός μικρός πλανήτης που κρύβει έναν πολύ ειρηνικό και προηγμένο πολιτισμό μέσα του περίπου 50 χιλιάδες χρονιά πιο μπροστά από εμάς που όμως ακριβώς για αυτό μας θεωρούν επικίνδυνους. |
Δεν υπάρχει άλλη έλλογη μορφή ζωής στη Γη που να διαθέτει αισθήσεις και να μιλά μία λογικής σύνταξης γλώσσα, παρά μόνο οι άνθρωποι.
| Ευαίσθητοι φίλοι των ζώων αναφέρουν ότι τα δελφίνια και οι φάλαινες είναι έλλογα ζώα όχι απλώς ζώα, υπό την έννοια ότι χρησιμοποιούν λογικά δομημένο συντακτικό για τη γλώσσα των σφυριγμάτων (μια τριαδική μορφή γλώσσας) και την χρησιμοποιούν για την επικοινωνία τους. Ανά την ιστορία υπάρχει πληθώρα ιστοριών δελφινιών που έσωσαν ανθρώπους ναυαγούς. |
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΣΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ |
Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι θνητή. Δεν υπάρχει τίποτα μετά θάνατον.
| Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι αθάνατη. Μόνο το φυσικό σώμα πεθαίνει. Η ψυχική και πνευματική συνείδηση με όλη την λειτουργία τους δεν πεθαίνουν κατά τον θάνατο του σώματος. Δεν πρόκειται απλώς για την διατήρηση της ανόργανης ενέργειας |
Υπάρχει μια αθάνατη ανθρώπινη ψυχή αλλά ζούμε μόνο μία θνητή ζωή.
| Η ανθρώπινη ψυχή είναι αθάνατη και, πιθανότατα, ζούμε πολλές ζωές, με την ίδια εξελισσόμενη ψυχή αλλά σε διαφορετικά φυσικά σώματα, σε διαφορετικούς πολιτισμούς διαφορετικών ηλιακών συστημάτων η και διαφορετικών συχνοτήτων πραγματικότητας. |
Η συνείδηση είναι απλώς ένα φαινόμενο που προκύπτει από την υλική ύπαρξη του σώματος και την κίνηση ηλεκτρονίων στους νευρώνες.
| Η αθάνατη ψυχή και η πνευματική συνείδηση δεν είναι ένα παραπροϊόν του υλικού βιολογικού σώματος, αντιθέτως ως προϊστορική οντολογία , έχουν δημιουργήσει τη βιολογική ζωή. Η βιολογική ύπαρξη και το θνητό σώμα είναι το όχημα της αθάνατης ψυχής και της πνευματικής συνείδησης ,η οποία βιολογική ζωή , πιθανότατα, έχει δημιουργηθεί σε πραγματικότητες υψηλότερης συχνότητας. Ανεξάρτητα από το πόσο υψηλή συχνότητα βρίσκεται μια ανθρώπινη ύπαρξη, απαιτείται για να ζει, να έχει υλικό σώμα και συνείδηση που δεν αποτελείται από ύλη. Η οντολογία της ύλης και της συνείδησης είναι διαφορετικές κατηγορίες οντολογίας. |
Η ύλη κατά κάποιο τρόπο είναι πνεύμα και το πνεύμα δεν είναι κατά κάποιο τρόπο ύλη.
| Το να υποθέσει κάποιος ότι το πνεύμα (και η συνείδηση) είναι κάποια μορφή ύλης και ότι η ύλη είναι κάποια μορφή πνεύματος (και συνείδηση) είναι το κεντρικό δόγμα για μία μεταφυσική τυραννία και τη θεμελίωση της κοσμικής τυραννίας μέσω της μεταφυσικής. Διαιωνίζει τη χειραγώγηση της ψυχικής συνείδησης από την αντίληψη μας για την ύλη και την ύλη. |
Δεν υπάρχουν θαύματα. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν θαύματα. Μπορούν μόνο να παραγάγουν επιστημονική τεχνολογία
| Η ιστορία των θρησκειών αποδεικνύει ότι αυτό δε συμβαίνει στην πραγματικότητα. Για διαφόρους λόγους, ωστόσο, στο τωρινό στάδιο του πλανητικού μας πολιτισμού, είναι μακράν πιο δύσκολο να διεξάγει κάποιος πνευματικά φυσικά θαύματα σε σχέση με το να παραγάγει επιστημονική τεχνολογία. |
Υπάρχει ένας μόνο παντοδύναμος και παντογνώστης Θεός, στον οποίο όλοι οι άνθρωποι πρέπει να υποκλίνονται και να είναι υποτελείς και δούλοι του (Μονοθεϊσμός).
| Αυτό είναι απλώς ένα πρότυπο εξουσίας, π.χ. η Μοναρχία στον χώρο της πολιτικής. Η λέξη "Θεός" συνήθως περιλαμβάνει τρεις διαφορετικές έννοιες στις 3 κλίμακες του ατόμου, του πλανήτη και του δια-γαλαξιακού κόσμου. : 1) τον Θεό για μια ανθρώπινη ύπαρξη ως βαθύτερη πηγή πνευματικής συνείδησης, η οποία ουσιαστικά είναι το δικό του αθάνατο μέρος της ύπαρξής του (ψυχή και πνεύμα), αλλά και το παρόμοιο βασίλειο ψυχών των συνανθρώπων του όντας σε μια κοινωνία. Αυτή είναι μια θετική λειτουργία. 2) Ο Θεός για μια ανθρώπινη ύπαρξη ως ξεχωριστή ύπαρξη και ιδρυτής μιας συγκεκριμένης ιστορικής θρησκείας (π.χ. Βούδας του Βουδισμού, Εβραίος Θεός, Χριστιανός Θεός, Μουσουλμανικός Θεός, Αρχαίοι Έλληνες Θεοί κλπ.). Αυτή είναι μια λειτουργία που μπορεί να είναι ταυτόχρονα αρνητική (π.χ. περιττή εξάρτηση η ακόμα και υποδούλωση σε μια εξωτερική ύπαρξη εξωγήινη η γήινη,) ή και θετική (π.χ., παράδειγμα πνευματικότητας) 3) Θεός για έναν άνθρωπο ως δημιουργός ολόκληρου του υλικού κόσμου. Πρόκειται για μια μάλλον παραπλανητική έννοια, καθώς κατά πάσα πιθανότητα, όπως παρατηρήσαμε, δεν υπάρχει μόνο ένας δημιουργός του υλικού κόσμου ή της βιολογικής ζωής, αλλά ένας τεράστιος αριθμός και σε διάφορα επίπεδα συχνότητες πραγματικότητας και σε πολύ διαφορετικούς χρόνους. Δεν υπάρχει μία μόνο ύπαρξη η μια μικρή ομάδα υπάρξεων που να έχουν την δικαιοδοσία από τον τεράστιο αριθμό πνευματικών δημιουργών της έμβιας ζωής η ακόμα και πλανητών να τους εκπροσωπούν η να λαμβάνουν ηθικά η άλλα δικαιώματα (royalties) για λογαριασμό τους Από την άλλη πλευρά, για τον άνθρωπο ο δημιουργός της αντίληψης του ενός σύμπαντος είναι τελικά η αθάνατη πνευματική μας συνείδηση σε συνύπαρξη και συνέργεια με τις άλλες αθάνατες συνειδήσεις. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, είναι πιο πιθανό η βιολογική ζωή να δημιουργήθηκε σε πραγματικότητες υψηλότερων συχνοτήτων από πολιτισμούς πνευματικών δημιουργών πιθανόν και θαυματουργικά. Η μεταφυσική της ανθρώπινης ύπαρξης, ούσα σε επαφή με τη δική της αθάνατη ψυχή και πνευματική συνείδηση είναι ο τελικός αληθινός «Θεός» στην κλίμακα του ατόμου. Είναι βαθύτερη και πιο υγιής από τις «μεταφυσικές» των πνευματικών μεντόρων άλλων ανθρωπίνων υπάρξεων (όπως οι γκουρού) στην ίδια ή υψηλοτέρων συχνοτήτων πραγματικότητες. Ευελπιστούμε ο κόσμος των ψυχών να έχει κοινές αρχές και στόχους ανά τους πολιτισμούς. Μικρές ομάδες υπάρξεων (σκοτεινές η φωτεινές) σε πραγματικότητες υψηλότερων συχνοτήτων επί της Γης, όπου όμως η Γη είναι μία έρημος χωρίς ζωή, που δεν είναι ένας άλλος φιλάνθρωπο και μη τυραννικός πολιτισμός ενός άλλου πλανήτη ενός άλλου ηλιακού συστήματος, όταν προσπαθούν να επηρεάσουν την ανθρωπότητα και να την κάνουν να εξαρτηθεί από αυτές, ελλοχεύει τον κίνδυνο ο επίγειος πολιτισμός να υποβάλλει στους ανθρώπους της ορατής πραγματικότητας της Γης μία απωθητική ηθική η στυλ ζωής για το είδος της συνείδησης και της πνευματικότητας υψηλότερων συχνοτήτων πραγματικότητας που μπορεί να ενισχύσεις την επιθυμία να εστιάζουν στη φυσική ύλη και να παραμείνουν στη χαμηλής συχνότητας συνείδησης της ορατής πραγματικότητας. Δηλ αντί να είναι καλό παράδειγμα συνείδησης ανώτερης συχνότητάς πραγματικότητάς να δρουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν. |
Υπάρχει μόνο μία ιεραρχία Θεών στην οποία όλα τα ανθρώπινα όντα πρέπει να υποκλίνονται και να είναι υποτελείς και δούλοι της (Πολυθεϊσμός).
| Αυτό είναι επίσης ένα μοντέλο εξουσίας, αυτό της Αριστοκρατίας ή Ολιγαρχίας στην πολιτική. Η μεταφυσική της ανθρώπινης ύπαρξης, ούσα σε επαφή με τη δική της αθάνατη ψυχή και πνευματική συνείδηση είναι ο τελικός αληθινός «Θεός» στην κλίμακα του ατόμου. Είναι βαθύτερη και πιο υγιής από τις «μεταφυσικές» των πνευματικών μεντόρων άλλων ανθρωπίνων υπάρξεων (όπως οι γκουρού) στην ίδια ή υψηλοτέρων συχνοτήτων πραγματικότητες. Ευελπιστούμε ο κόσμος των ψυχών να έχει κοινές αρχές και στόχους ανά τους πολιτισμούς. Μικρές ομάδες υπάρξεων (σκοτεινές η φωτεινές) σε πραγματικότητες υψηλότερων συχνοτήτων επί της Γης, όπου όμως η Γη είναι μία έρημος χωρίς ζωή, που δεν είναι ένας άλλος φιλάνθρωπο και μη τυραννικός πολιτισμός ενός άλλου πλανήτη ενός άλλου ηλιακού συστήματος, όταν προσπαθούν να επηρεάσουν την ανθρωπότητα και να την κάνουν να εξαρτηθεί από αυτές, ελλοχεύει τον κίνδυνο ο επίγειος πολιτισμός να υποβάλλει στους ανθρώπους της ορατής πραγματικότητας της Γης μία απωθητική ηθική η στυλ ζωής για το είδος της συνείδησης και της πνευματικότητας υψηλότερων συχνοτήτων πραγματικότητας που μπορεί να ενισχύσεις την επιθυμία να εστιάζουν στη φυσική ύλη και να παραμείνουν στη χαμηλής συχνότητας συνείδησης της ορατής πραγματικότητας. Δηλ αντί να είναι καλό παράδειγμα συνείδησης ανώτερης συχνότητάς πραγματικότητάς να δρουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν. |
Η ΓΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΑΛΑΞΙΑΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ |
Δεδομένων μιας επαρκούς τεχνολογικής ανάπτυξης και αρκετού του χρόνου, ο γηινος πολιτισμός μπορεί να ταξιδέψει σε άλλα ηλιακά συστήματα και να κατακτήσει και να θέσει σε υποτελεία άλλους πιο πρωτόγονους πολιτισμούς (Νόμος του ισχυρού). Όπως π.χ, έγινε με τους ινδιάνους στην κατάκτηση της Αμερικάνικης ηπείρου. Ο γήινος πολιτισμός πρέπει να έχει το μερίδιό του στην κατάκτηση, την υποδούλωση και τον έλεγχο των άλλων ασθενέστερων γαλαξιακών πολιτισμών.
| Η ισχύς στον ανθρώπινο πολιτισμό υπάρχει γιά να υπηρετεί την εξέλιξη της αθάνατης ανθρώπινης συνείδησης. Ως εκ τούτου, πρέπει να χρησιμοποιείται στην αυτο-δημιουργία του εαυτού μας και την απελευθέρωση από τις ανάγκες και τους περιορισμούς της υλικής πραγματικότητας και όχι εις βάρος άλλων πολιτισμών. Πρέπει να ακολουθήσουμε τον κανόνα του σεβασμού και των πιο εξελιγμένων αλλά και των λιγότερο ανεπτυγμένων πολιτισμών. Δεν υπάρχει η επιλογή της ουδετερότητας. Το να είναι κανείς ουδέτερος σημαίνει ότι θα βρεθούμε κρυφά η φανερά υποτελείς σε τυραννικούς γαλαξιακούς πολιτισμούς και θα εκτελούμε τα προγράμματά τους για την υποδούλωση των ταπεινότερων πολιτισμών. Αντίθετα πρέπει να συνάψουμε συμμαχίες με ισχυρότερους και πιο εξελιγμένους πολιτισμούς που δεν είναι κατακτητικοί η τυραννικοί και πολεμάν την τυραννία προς τους λιγότερο αναπτυγμένους στους τους γαλαξίες |
Οι γήινος πολιτισμός πρέπει να σύναψη συμμαχία με την ισχυρότερη συμμαχία γαλαξιακών πολιτισμών που έχουν κατακτήσει και ελέγχουν τους άλλους ασθενέστερους και λιγότερο αναπτυγμένους γαλαξιακούς πολιτισμούς.
| Ο γήινος πολιτισμός πρέπει να ανακαλύψει τις γενετικές συγγένειες του DNA του και την ξεχασμένη προϊστορία που ενδεχομένως έχει με άλλους γαλαξιακούς πολιτισμούς (π.χ. την ομάδα πολιτισμών της Ατλαντίδας κ.λπ.). Ο γήινος πολιτισμός δεν πρέπει να μετέχει σε συμμαχίες με ιστορικό τυραννίας επί πιο ευάλωτων πολιτισμών. Αντίθετα πρέπει να συμμετέχει σε συμμαχίες, από πιο προηγμένους πολιτισμούς που έχουν υψηλό επίπεδο πνευματικών και ηθικών αξιών και κανόνες σεβασμού προς τους λιγότερο ανεπτυγμένους και ταπεινούς πολιτισμούς. |
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ, ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ |
Η εξέλιξη των ανθρώπινων πολιτισμών συμβαίνει μόνο μέσω ηγετών ή ολιγαρχικών ομάδων που οδηγούν την πλειοψηφία σε υψηλότερα επίπεδα εξέλιξης.
| Αν φανταστούμε ξεχωριστούς και ανεξάρτητους πλανητικούς πολιτισμούς, τότε, αν κάποιος από αυτούς διαθέτει πιο εξελιγμένες ψυχές, θα εξελιχθεί περισσότερο από τους άλλους μέσω της επικοινωνίας και της συνέργειας και ίσως βοηθήσει τους άλλους να εξελιχθούν. Αλλά, μέσα στον ίδιο πλανητικό πολιτισμό, δεν υπάρχει κάποια ανεξάρτητη εξέλιξη ενός μέρους σε σχέση με τα υπόλοιπα. Οι πραγματικά πρόσφοροι, αληθινοί και αξιόλογοι πόροι εξέλιξης βρίσκονται για κάθε άτομο μέσα στην αθάνατη ψυχή του και την πνευματική του συνείδηση. Ως εκ τούτου, η πραγματική εξέλιξη συμβαίνει ταυτόχρονα και παντού, σε όλα τα επίπεδα, σε μία πλανητική κοινωνία. Συστήματα κοινωνικών αποφάσεων όπως η άμεση ή συμμετοχική δημοκρατία σέβονται και καλλιεργούν αυτή τη μέθοδο. Είναι μακράν πιο αληθινή και αξιόλογη μέθοδος εξέλιξης συγκρινόμενη με το mentorship ( εξαρτημένη μαθητεία) π.χ. που χρησιμοποιούν οι κινέζοι, σε άλλες εξωτερικές ανθρώπινες υπάρξεις της ίδιας φυσικής πραγματικότητας (Πολιτικοί ηγέτες) ή υψηλότερης συχνότητας φυσικές πραγματικότητες (πνευματικοί ηγέτες, Θεοί κ.λπ.). Το τελευταίο μοντέλο μεταφυσικής εξουσίας mentorship ή εξαρτημένης μαθητείας είναι, ουσιαστικά, αυτή της Μοναρχίας ή της Ολιγαρχικής Αριστοκρατίας αλλά από ψηλότερης συχνότητάς πραγματικότητα. |
Ο στόχος κάθε ατόμου είναι να αποκτήσει εξουσία, οικονομική επιφάνεια, κοινωνική καταξίωση, φήμη κ.λπ. καθώς οι ανισότητες του σημερινού πολιτισμού είναι αξιοκρατία.
| Οι στόχοι κάθε ατόμου πρέπει να περιλαμβάνουν το να είναι κανείς σε αρμονία με τους συλλογικούς στόχους της πλειοψηφίας και οι ανισότητες πρέπει να είναι περιορισμένης έκτασης, ειδάλλως, η εξέλιξη παρεμποδίζεται. Ένας γενικά δεκτός κοινός στόχος των ατόμων είναι ότι ένας πολιτισμός εξυπηρετεί την εξέλιξη της ψυχής και της πνευματικής αθάνατης συνείδησης του καθενός και όλων μαζί. Ένας πολιτισμός είναι επιτυχημένος όταν οι στόχοι πνευματικής και ψυχικής συνείδησης των μελών του συγκλίνουν αρμονικά προς τους κοινούς στόχους της πλειοψηφίας. Η μόνη κλίμακα που ο καθένας πρέπει να ανέβει δεν είναι αυτή της οικονομικής επιφάνειας ή της κοινωνικής εξουσίας αλλά αυτή της ατομικής και συλλογικής δημιουργικής αυτό-υπευθυνότητας. |
Ο στόχος του πολιτισμού στο σύνολό του είναι να αποκτήσει δύναμη επί της φύσης, της οικολογικής βιόσφαιρας και των άλλων πολιτισμών στον γαλαξία. Η κατάσταση της εξέλιξης των γαλαξιακών πολιτισμών πρέπει να αντανακλάται στις διάφορες ανισότητες και την διαφοροποίηση εντός του γήινου πολιτισμού.
| Αν και η δύναμη να είναι κάποιος απελευθερωμένος από τις ανάγκες και τους περιορισμούς της υλικής πραγματικότητας είναι πολύ σημαντικός για έναν πολιτισμό, η εξουσία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται εις βάρος των άλλων, ασθενέστερων πολιτισμών και ανθρώπων. Η δύναμη πρέπει να αξιοποιείται για να δημιουργούνται πιο εξελιγμένοι εαυτοί και για την απελευθέρωση από τις ανάγκες της υλικής πραγματικότητας,. Ακόμα για να αποκτηθεί οικονομική, ηθική, συναισθηματική, πνευματική και εκφραστική ελευθερία. Η προχωρημένη μορφή δύναμης δεν είναι το να παίρνει κανείς το μέρος του θηρευτή στο συμβολικό-μεταφορικό δυισμό θηράματος και θηρευτή (που είναι ένα σύμπτωμα της χαμηλότερης συνείδησης και ζωής), αλλά είναι το να απελευθερωθεί από αυτόν τον δυισμό. Η βιολογική ζωή είναι μόνον το όχημα της αθάνατης συνείδησης. Ως εκ τούτου, η τεχνολογία του πολιτισμού πρέπει να υπηρετεί τη συνείδηση, επίσης. Όσο λιγότερες είναι οι ανισότητες, τόσο ταχύτερη είναι η εξέλιξη του πολιτισμού όπως έχουν αποδείξει εκατοντάδες μελέτες πανεπιστημίων και των Ηνωμένων Εθνών. Ένας πολιτισμός, αναπτύσσεται ταχέως όταν εξυπηρετεί την ψυχή και την πνευματική συνείδηση επίσης . Η εξελιγμένη συνείδηση αποκτά τη δυνατότητα όχι μόνο για προηγμένη τεχνολογία αλλά και για θαυματουργική υπαρξιακή αυτοδημιουργία, επίσης. |
Για να είναι καποιος ευτυχισμένος και χαρούμενος είναι επαρκές να εστιάσει στην ατομικότητά του, τα συμφέροντα του και τα ενδιαφέροντά του.
| Το ατομικό συμφέρον και ο εγωισμός μπορούν μόνο να ξεκινήσουν την αναζήτηση και κατάκτηση της ευτυχίας. Η ευημερία αποκτάται μόνο αν συνειδητοποιήσουμε ότι οι ανάγκες και οι στόχοι των πολλών δεν πρέπει να αντιτίθενται σε αυτούς του καθενός, αλλά, αντιθέτως, θα έπρεπε να συνεργούν. Η ανιδιοτέλεια είναι, τελικά, η ένδειξη της προχωρημένης ευτυχίας και της ευημερίας. |
ΣΤΟΙΧΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ |
Οι στόχοι της κοινωνικής ζωής είναι να ανέβουν οι υλικές συνθήκες διαβίωσης, να ελεγχθεί η πλανητική φύση και όλη η άλλη γαλαξιακή ζωή, συμπεριλαμβάνοντας, η δυνατόν, και άλλους γαλαξιακούς πολιτισμούς.
| Ένας γενικά αποδεκτός στόχος της κοινωνικής ζωής για τους ανθρώπους είναι να αποτελέσει το όχημα των πολιτισμών το οποίο εξυπηρετεί την εξέλιξη κάθε ανθρώπινης θνητής και μη θνητής ύπαρξης. Αυτό θα οδηγήσει σε προηγμένη τεχνολογία, φυσική, οικονομική, ηθική, συναισθηματική και εκφραστική ελευθερία και σεβασμό των υπόλοιπων, είτε πιο ανεπτυγμένων είτε όχι, γαλαξιακών πολιτισμών. |
Ο στόχος της κοινωνικής ζωής είναι κυρίως να διατηρεί αυτό που έχει αποκτηθεί μέσω της εξέλιξης ως τώρα και να συντηρεί την τάξη της κοινωνικής λειτουργίας, προστατεύοντάς την από εξωπλανητικές απειλές.
| Ο προηγούμενος στόχος έχει ως αποτέλεσμα τη γρήγορη εξέλιξη του πολιτισμού και όχι μόνον τη διατήρηση όσων έχουν ήδη κατακτηθεί. Επιπλέον, υπάρχει ο στόχος της ορθής συμμαχίας με τους κατάλληλους άλλους γαλαξιακούς πολιτισμούς, όπως έχουμε αναφέρει προηγουμένως. |
ΠΟΛΙΤΙΚΗ |
Οι πολιτικοί, οι ηγέτες και τα πολιτικά κόμματα είναι αναντικατάστατα και αναγκαία πάντα για τις ανθρώπινες κοινωνίες έτσι ώστε να λειτουργούν και να προοδεύουν.
| Οι ηγέτες, οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα είναι σημαντικά μόνο στην μοναρχία, την Αριστοκρατία, την Ολιγαρχία και την αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Στην άμεση ή τη συμμετοχική δημοκρατία δεν είναι σημαντικοί, μιας και οι αποφάσεις παίρνονται απευθείας από τον λαό και όχι από κάποιου είδους αντιπροσώπους του. Παρ’ όλο που οι πολιτικοί ισχυρίζονται ότι υπηρετούν τον λαό, σε ένα «νοικοκυριό» θα ήταν ασύνετο να αφήσει κανείς τον υπηρέτη να αποφασίζει για όλα. Η άμεση ή συμμετοχική δημοκρατία είναι ένα βασικό πολιτικό δικαίωμα για κάθε ανθρώπινο ον. |
Οι ανισότητες στην εξουσία και τις ιεραρχικές δομές είναι το μόνο μοντέλο εξουσίας που μπορεί να λειτουργήσει.
| Η άμεση ή συμμετοχική δημοκρατία είναι ένα παράδειγμα όπου το σύστημα εξουσίας που κυβερνά την κοινωνία δεν είναι ιεραρχικό. |
Η μέθοδος της διακυβέρνησης μέσω ηγετών που αντιπροσωπεύουν το σύνολο της κοινωνίας και αποφασίζουν για λογαριασμό της είναι ο μόνος τρόπος διακυβέρνησης.
| Η άμεση η συμμετοχική δημοκρατία είναι ένα παράδειγμα όπου οι αντιπρόσωποι της πλειοψηφίας δεν είναι απαραίτητοι. Χρειάζονται μόνοι ειδικοί για να προτείνουν λύσεις και επιθεωρητές για να εξασφαλίζεται ότι οι αποφάσεις της πλειοψηφίας εφαρμόζονται. |
Η καλή διακυβέρνηση μπορεί να επιτευχθεί μέσω εξαιρετικών και εξελιγμένων ηγετών που θα εργάζονται για το καλό των πολλών. Αυτός είναι ο μοναδικός και ο βέλτιστος τρόπος.
| Ένας εξαιρετικά εξελιγμένος χαρισματικός και καλός ηγέτης πολύ περισσότερο από τον μέσο άνθρωπο της πλειοψηφίας, θα είναι επωφελής για την πλειοψηφία με τρόπο που η πλειοψηφία στην πραγματικότητα δεν αξίζει. Θα είναι επίσης ένα όφελος της πλειοψηφίας που θα κρατήσει για λίγο και θα αφήσει περιθώρια για μελλοντικούς δικτάτορες που θα είναι επιζήμιοι για την πλειοψηφία με τρόπο που πάλι η πλειοψηφία δεν αξίζει.. Μόνο η πλειοψηφία είναι δίκαιο να αποφασίζει για τον εαυτό της για το καλό και το κακό όπως το αντιλαμβάνεται μέσω άμεσης η συμμετοχικής δημοκρατίας. |
Το να ταυτίζεται κάποιος με ένα ηγέτη είναι ο μόνη αποδεκτή μορφή υποκειμενικότητας (μορφή προσωπικότητας) για μία εύρυθμα λειτουργούσα κοινωνία.
| Η υποκειμενικότητα μίας ανθρώπινης ύπαρξης που είναι σε επαφή με την αθάνατη ψυχή της και την πνευματική της συνείδηση είναι η μόνη αληθινή υποκειμενικότητα και η μόνη αληθινή «ηγεσία». Είναι βαθύτερη και υγιέστερη από την υποκειμενικότητα του να ταυτίζεσαι με κάποια άλλη ανθρώπινη ύπαρξη (όπως έναν γκουρού ή έναν ηγέτη). Δε χρειαζόμαστε μεγάλους ηγέτες, στην πραγματικότητα, αλλά χρειαζόμαστε μία πλειοψηφία ανθρώπων που να είναι «μεγάλοι» στο να φροντίζουν τον πλανήτη και τον πολιτισμό του. |
Για να δημιουργηθούν μία εξελιγμένη κοινωνία και ένας προχωρημένος πολιτισμός είναι απαραίτητο να θεσπιστούν οι κατάλληλοι θεσμοί και νόμοι και τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν.
| Δυστυχώς, οι νόμοι είναι απλά συναποφασιμένες συνήθειες της κοινωνίας. Αν η ψυχική συνείδηση των ενσαρκωμένων ανθρώπινων ψυχών δεν έχει εξελιχθεί αρκετά έτσι ώστε να διατηρεί αυτές τις «καλές πρακτικές» των κοινωνικών θεσμών τότε, πολύ σύντομα, οι καλοί νόμοι θα εφαρμόζονται με έναν αποδημητικό τρόπο. |
Εφ’ όσον υπάρχει ευρεία διαφοροποίηση στα επίπεδα της εξέλιξης των ατόμων στον γήινο πολιτισμό, η τρέχουσα μορφή των οικονομικών ανισοτήτων είναι ο βέλτιστος τρόπος για να διαχειριστούμε αυτήν τη διαφοροποίηση.
| Κρατώντας την ευρεία διαφοροποίηση των επιπέδων της εξέλιξης, κρατάμε επίσης και την εσωτερική διαμάχη, τους πολέμους και την εγκληματικότητα που αυτές οι οικονομικές ανισότητες δημιουργούν. Είναι καλύτερο και ασφαλέστερο να αναβαθμίσουμε τη διαφοροποίηση των επιπέδων της εξέλιξης χρησιμοποιώντας ένα σχήμα λιγότερων ανισοτήτων και εξελιγμένων ηθικών και πνευματικών προδιαγραφών, που θα προσελκύσει σε ενσάρκωση αρκετά εξελιγμένες ψυχές και που θα μετέχουν, έτσι, σε ένα επαρκώς εξελιγμένο μη περιοδικά αυτοκαταστρεφόμενο πλανητικό πολιτισμό. |
Για να λύσουμε τα επείγοντα πλανητικά προβλήματα του πολιτισμού είναι αναγκαία μία παγκόσμια δικτατορία η ολιγαρχία και ο συνεπαγόμενος ολοκληρωτισμός αυτός θα πρέπει παροδικά να γίνει δεκτός.
| Οι εκατοντάδες πανεπιστημιακές μελέτες που αναφέραμε έχουν δείξει ότι οι μειωμένες ανισότητες οδηγούν σε ταχύτερη ανάπτυξη, ΜΟΝΟ στα πλαίσια της ελευθερίας. Η ελευθερία της πλειοψηφίας (και όχι της αρπακτικής μειοψηφίας) είναι πρωτίστως πιο σημαντική από την ισότητα και την ενότητα. Ιστορικά, ο σοσιαλισμός έχει λειτουργήσει με μειωμένες ανισότητες αλλά και μειωμένη ελευθερία και, ιστορικά, ο καπιταλισμός έχει λειτουργήσει με μεγαλύτερες ανισότητες και φαινομενικά περισσότερη ελευθερία. Στο μέλλον αυτό που χρειάζεται είναι μειωμένες ανισότητες και αυξημένες πραγματικές ελευθερίες. Μία πλανητική δικτατορία ή κρυπτο-τυραννική ολιγαρχία δεν πρέπει να γίνει αποδεικτή. |
ΜΟΝΤΕΛΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ |
Η πυρηνική ενέργεια είναι η μόνη κατάλληλη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας για το μέλλον. Η ηλιακή η αιολική και η ενέργεια των θαλάσσιων κυμάτων είναι πολύ ήπιες μορφές και μη πρακτικές
| Το να χρησιμοποιεί κανείς την πυρηνική ενέργεια ως ανανεώσιμη πηγή ενέργειας δεν είναι καθόλου έξυπνο, αφού όχι μόνο προϋποθέτει προηγμένη και ακριβή τεχνολογία, αλλά και διότι είναι και ιδιαίτερα επικίνδυνη και προσανατολισμένη κυρίως σε αυτό-καταστροφικούς ολοκληρωτικούς πολέμους. Αντιθέτως, ίσως θα πρέπει να αναπτύξουμε φθηνότερες μορφές ηλιακής, αιολικής και κυματικής ενέργειας. Ειδικότερα, όπως δείχνουν πολλές μη εξηγήσιμες εφευρέσεις (ελεύθερης ενέργειας) , αναθεωρώντας τις εξισώσεις μας για τη βαρύτητα και τον ηλεκτρομαγνητισμό, ίσως ανακαλύψουμε νέες μορφές φθηνότερης ηλιακής ενέργειας αποθηκευμένης σε αυτά τα πεδία (της δεύτερης συχνότητάς υλικής πραγματικότητάς). Επιπρόσθετα, ίσως καταφέρουμε να ανακαλύψουμε νέες μορφές ηλεκτρομαγνητικής πρόωσης που θα υποστηρίξουν νέες μορφές ιπτάμενων οχημάτων (όπως ιπτάμενοι δίσκοι). |
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ |
Για να μπορεί ο πολιτισμός να είναι βιώσιμος και να εξελίσσεται, πρέπει η πλειοψηφία του πληθυσμού να εργάζεται πάντα, σχεδόν όλο της τον χρόνο, είτε το θέλουν είτε όχι. Ως εκ τούτου, η υποχρεωτική εργασία είναι η κυρίαρχη μορφή των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
| Αυτήν την εποχή, το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας ξοδεύεται σε ιδιαίτερα μάταιες δραστηριότητες παραγωγής επιφανειακά μόνο χρήσιμων προϊόντων με προγραμματισμένη βραχυβιότητα για λόγους κέρδους και συσσώρευσης κεφαλαίων. Όσο οι θεσμοί της κοινωνίας θα προοδεύουν για να μπορούν να υποστηρίξουν πιο εξελιγμένες ψυχικές συνειδήσεις και, ως εκ τούτου, η τεχνολογία θα γίνεται πιο προηγμένη, η εγκληματικότητα, οι πόλεμοι και οι ανισότητες θα λιγοστεύουν, η παγκόσμια υποχρεωτική εργασία θα είναι όλο και λιγότερη και ο ελεύθερος χρόνος όλο και περισσότερος. Τελικά, πάνω από το 80% του χρόνου μας θα είναι ελεύθερος χρόνος. |
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ |
Η επικοινωνία μέσω του ήχου και των λέξεων που βγαίνουν από το στόμα ήταν, είναι και θα είναι ο κύριος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των ανθρωπίνων όντων.
| Δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη απόδειξη για αυτό. Φαίνεται ότι σε ένα μελλοντικό στάδιο εξέλιξης, όπου οι άνθρωποι θα είναι κατά πολύ πιο πνευματικά αφυπνισμένοι και ενεργοί, οι εγκέφαλοί μας ίσως να αποκτήσουν την πνευματική ικανότητα να δημιουργούν τρισδιάστατες εικόνες ως λέξεις μίας πλανητικής γλώσσας, οι οποίες θα μπορούν να προβάλλονται τηλεπαθητικά από μυαλό σε μυαλό μέσω της πνευματικής ικανότητας του νου και, έτσι, να αποτελούν μία κοινή άηχη γλώσσα της ανθρωπότητας. |
ΥΓΕΙΑ – ΙΑΤΡΙΚΗ |
Τα χημικά φαρμακευτικά σκευάσματα είναι η μόνη μέθοδος θεραπείας στην ιατρική. Ως εκ τούτου, η ιατρική θα πρέπει για πάντα να χρησιμοποιεί τέτοια φαρμακευτικά σκευάσματα
| Δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη απόδειξη ή βεβαιότητα ούτε και για αυτό το γεγονός. Καθώς ανακαλύπτουμε βαθύτερα στρώματα της φυσικής πραγματικότητας (μικρότερα από τα πρωτόνια, τα νετρόνια και τα ηλεκτρόνια) ίσως να καταλήξουμε να ανακαλύψουμε πολύ υψηλές υπερηχητικές και ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες που αντιστοιχούν στην υγιή κυτταρική κατάσταση και μπορούν επίσης να ενεργοποιήσουν τις ικανότητες αυτοΐασης των κυττάρων. Ανακτώντας αυτές τις καταγεγραμμένες και αποθηκευμένες και υγιεινές συχνότητες σε έναν άρρωστο ιστό ίσως να ισοδυναμεί με την ίασή του, όπως περίπου συμβαίνει και με την ίαση λειτουργικών συστημάτων των υπολογιστών (Windows) μέσω της επαναφοράς μίας προηγούμενης αποθηκευμένης υγιούς κατάστασης. |
Η ιατρική θα ισοδυναμεί πάντα με το να θεραπεύονται ασθένειες εκ των υστέρων με φαρμακευτικά σκευάσματα, αφού κανείς νοσήσει, κυριαρχούμενη από το κέρδος των φαρμακευτικών εταιρειών).
| Η αληθινή και η καλύτερη ιατρική είναι η προληπτική ιατρική, όπου συλλέγοντας πληροφορίες μέσω ειδικών προληπτικών ιατρών και του διαδικτύου, μπορούμε να διατηρούμε τους περιβαλλοντικού, φυσικούς, κοινωνικούς και προσωπικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ατομική υγεία σταθερούς, προλαμβάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ασθένεια. Οι ασφαλιστικές εταιρείες θα επωφεληθούν από αυτό, επίσης. |
ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ – ΡΥΘΜΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ |
Η Εξέλιξη προκύπτει μόνον όταν υπάρχουν αρκούντως πολλές ανισότητες στην κοινωνία (οικονομικές, τεχνολογικές, ισχύος κ.λπ.).
| Ταχύτερη πολιτισμική ανάπτυξη εμφανίζεται σε μία κοινωνία όταν υπάρχει υψηλά ανεπτυγμένη ψυχική συνείδηση. Η αληθινή εξέλιξη σε μία κοινωνία προκύπτει ταυτόχρονα και σε όλα τα επίπεδα. |
Όσο περισσότερες είναι οι ανισότητες σε μία κοινωνία τόσο ταχύτερη είναι και η εξέλιξη.
| Όσο λιγότερες είναι οι ανισότητες σε μία κοινωνία τόσο ταχύτερη είναι και η ανάπτυξη, όπως έχουν καταδείξει εκατοντάδες μελέτες και στατιστικές αναλύσεις πανεπιστημίων και των Ηνωμένων Εθνών. |
Οι περιοδικές καταστροφές του πολιτισμού είναι αναπόφευκτες στην πορεία της εξέλιξης.
| Οι περιοδικές καταστροφές λόγω πολέμων ενός πολιτισμού προκύπτουν μόνο όταν αυτός βρίσκεται κάτω από συστήματα αξιών και δογμάτων του συμβολικού-μεταφορικού δυϊσμού θηρευτής-θήραμα, ο οποίος οδηγεί σε ανισότητες, εγκληματικότητα, πολέμους και καταστροφές. |
ΕΠΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΌΤΗΤΑ-ΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚΌΤΗΤΑ |
Όλες οι τέχνες και οι επιστήμες, εφ’ όσον είναι νόμιμες εντός της κοινωνίας και με θετικούς στόχους, έχουν πάντα θετικό αποτέλεσμα.
| Οι αιτίες κάθε γεγονότος δεν είναι μοναδικές, αλλά διακρίνονται σε πολλαπλά επίπεδα. Ένα από τα υψηλότερα επίπεδα είναι αυτό της πνευματικής βούλησης και πρόθεσης. Όσο υπάρχει αρνητική βούληση και πνεύμα (ακόμα και αν είναι κρυμμένο) οι επιστήμες, οι τέχνες, οι νόμοι και οι κοινωνικοί θεσμοί οι οποίοι, κατ’ όνομα, έχουν φτιαχτεί για το καλό, θα λειτουργούν αρκετές φορές και προς όφελος του κακού. Ως εκ τούτου, είναι φανερή η ανάγκη να διακρίνει κανείς μεταξύ της εποικοδομητικής και της αποδομητικής λειτουργίας των επιστημών, των τεχνών, των νόμων, της κρατικής δικαιοσύνης, των ιδιωτικών επιχειρήσεων του χρήματος και των άλλων κοινωνικών θεσμών. |
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ – ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ – ΦΥΣΗ – ΕΞΕΛΙΞΗ |
Η τεχνητή ανθρώπινη δημιουργικότητα είναι ύπατα ανώτερη δημιουργίας, και πάνω από την δημιουργία και τυχαίας εξέλιξης της βιολογικής ζωής.
| Λέγεται ότι η τεχνητή τεχνολογία είναι η απάντηση του ανθρωπίνου είδους στη δημιουργία βιολογικής ζωής. Όπως αναφέρουμε παρακάτω, στην ενότητα για τη βιολογική ζωή, το πιθανότερο είναι πως η βιολογική ζωή δημιουργήθηκε από πολιτισμούς πνευματικών δημιουργών θαυματουργά σε πραγματικότητες υψηλοτέρων συχνοτήτων προτού έρθει (πτώση της ζωής) και στην ορατή μας πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, ο στόχος μας θα πρέπει να περιλαμβάνει το να είμαστε ικανοί να αναπτύξουμε τέτοια δημιουργικά ύψη επίσης. Έτσι, η δημιουργία της τεχνολογίας δεν μπορεί να αντικαταστήσει παρά μόνο να υποστηρίξει μερικώς την υπέρτερή της δημιουργία της φύσης και της βιολογικής ζωής. Συγκεκριμένα, η Τεχνητή Νοημοσύνη και γενικά οποιαδήποτε τεχνολογία είναι καλή στο βαθμό που βοηθά στην εξέλιξη των μη θνητών ανθρώπινων ψυχών τω ανθρώπων και των θνητών προσωπικοτήτων τους ταυτόχρονα , και είναι επικίνδυνη και κακή , εφόσον αγνοεί τις αθάνατες ψυχές των ανθρώπων ή δεν τις υπηρετεί για να εξελιχθούν.
|
Όλη η έως τώρα εξέλιξη των τεχνών και των επιστημών δεν έχει λάθη και ψεγάδια, πρέπει μόνο να προσθέσουμε στην παράδοση.
| Η εξέλιξη του πολιτισμού δεν είναι γραμμική και αψεγάδιαστη και πολύ συχνά, αν θεωρούμε τους εαυτούς μας ως έναν ζωντανό πολιτισμό, θα πρέπει να διορθώνουμε και να εξελίσσουμε τις παραδοσιακές τέχνες, τη μουσική τις επιστήμες κ.λπ. μέσω καινοτομιών. |
ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ |
Η κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς χρήματα και ατομική ιδιοκτησία.
| Είναι γνωστό από τις θεωρίες των κοινωνικών συστημάτων στην κοινωνιολογία ότι το χρήμα είναι απαραίτητο μόνον όταν υπάρχει ατομική ιδιοκτησία της οποίας η αξία πρέπει να μετρηθεί και ότι κοινωνικά συστήματα χωρίς ατομική ιδιοκτησία δε χρειάζονται χρήματα για να λειτουργήσουν. Ωστόσο, όπως και με τον πολιτισμό, λόγω της χαμηλότερης συχνότητας και επιπέδου εξέλιξης ή ανάπτυξης, υπάρχει ένα πλεόνασμα αρνητικής βούλησης μέσα στον συμβολικό-μεταφορικό δυϊσμό θηράματος-θηρευτή, οπότε ο τρόπος για το αναστρέψει κανείς αυτό και να το μετατρέψει σε βούληση για το καλό είναι μέσω της ατομικής ιδιοκτησίας και της ατομικής πρωτοβουλίας των ιδιωτικών επιχειρήσεων και της ολοκλήρωσης της παραγωγικότητας και της ισχύος μέσω της συσσώρευσης κεφαλαίων, όπως και στον ιδιωτικό τομέα. Μεγάλες επιχειρήσεις με μέγεθος πέρα από τη στατιστική διάμεσο συνήθως συνεισφέρουν στην αύξηση των ανισοτήτων. Τα προϊόντα τους ενδέχεται να αντανακλούν την ενδεχομένως αρνητική βούληση της συσσώρευσης ισχύος μέσω του χρήματος, και μέσα από την προγραμματισμένη βραχυβιότητα τους για λόγους κέρδους. Μικρά-μεσαία μεγέθη επιχειρήσεων, από την άλλη, οδηγούν στη μείωση των ανισοτήτων και το κύριο ενδιαφέρον των ιδιοκτητών τους, πέρα από το να παρέχουν τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους, είναι να επιβιώσουν διατηρώντας ένα αξιοπρεπές επίπεδο ευημερίας. |
Οι οικονομικές ανισότητες αντανακλούν την αξιοκρατία μεταξύ των ανθρώπων.
| Αυτό είναι μόνο εν μέρει ορθό. Ο οικονομικές ανισότητες αντανακλούν την αξιοκρατία μόνο ως προς κάποιες συγκεκριμένες επιδεξιότητες , αυτές που απαιτούνται για να γίνει κανείς πλούσιος και να συσσώρευση κεφάλαια. Στο επίπεδο όλης της κοινωνίας, το χρήμα είναι το κύριο εργαλείο για να δημιουργεί καποιος με έναν στατιστικό τρόπο ανισότητες. Και οι ανισότητες είναι επίσης πηγή αδικίας στη μοίρα των ανθρώπων που ίσως να είναι πιο εξελιγμένες ψυχές από αυτούς που έχουν το προνόμιο να είναι πλούσιοι. Οι ιδρυτές πολλών θρησκειών είναι ένα παράδειγμα. Ή, ακόμα, πολλές ηρωικές προσωπικότητες των επιστημών και των τεχνών που προήγαγαν τον πολιτισμό αλλά δεν απέκτησαν ποτέ τα ανάλογα χρήματα ή την ανάλογη φήμη όσο ζούσαν. Αυτές δεν είναι απλώς οι εξαιρέσεις στον στατιστικό κανόνα, καθώς το χρήμα έχει μία στατιστική ιδιότητα παρόμοια με αυτή της κληρονομικής βασιλικής αριστοκρατίας, και αυτο υπό την έννοια ότι για να αποκτήσει κανείς την ικανότητα να γίνει πλούσιος πρέπει να υιοθετήσει και να εφαρμόσει και τις ίδιες στρατηγικές υπό παρόμοιες αρχές και αξίες όπως και οι ήδη πλούσιοι έκαναν για να πλουτίσουν (η ικανότητα του πλουτισμού). |
Η οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς το σημερινό τραπεζικό-νομισματικό σύστημα δηλ του εκδιδόμενου χρήματος που παρέχεται αποκλειστικά μέσω του δανεισμού.
| Η εμφάνιση των ψηφιακών νομισμάτων (κρυπτο-νομίσματα) φαίνεται να δείχνει ότι σε μερικές δεκαετίες το τραπεζικό σύστημα (που είναι υπεύθυνο για τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις χρέους) θα είναι πλέον απαρχαιωμένο, όπως οι Μοναρχίες και οι Αριστοκρατίες έγιναν απαρχαιωμένες στην πολιτική. Αν τα εθνικά νομίσματα θα συνεχίζουν να υπάρχουν, θα πρέπει να εκδίδονται από δημόσιους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και θα πρέπει να κυκλοφορούν το νέο-εκδιδόμενο χρήμα κυρίως χωρίς δανεισμό. |
Το χρήμα είναι ουδέτερο σε σχέση με τη δημιουργία ανισοτήτων σε μία κοινωνία.
| Το χρήμα δεν είναι μόνο ένα ουδέτερο εργαλείο για συναλλαγές. Η στατιστική του λειτουργία είναι επίσης να δημιουργεί οικονομικές ανισότητες και, έτσι, έχει γίνει ένα εργαλείο άσκησης μη δημοκρατικής εξουσίας από μικρές ομάδες επί της πλειοψηφίας. |
Το χρήμα είναι ένα θετικό εργαλείο στις κοινωνικές λειτουργίες.
| Το χρήμα είναι καλό μόνο ως ένα ελάσσον ημι-τυχαίο κακό, συγκρινόμενο με τον άμεσο και βίαιο στρατιωτικό ή μοναρχικό η ολιγαρχικό ολοκληρωτισμό, που δημιουργεί ανισότητες μέσω της βάναυσης δύναμης των όπλων ή βασιζόμενο σε ρατσιστικές γενετικές αρχές, |
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ |
Η εκπαίδευση βαθμολογεί και αναδεικνύει τα διάφορα επίπεδα ικανών ατόμων από τους μη ικανούς, τους ευφυείς από τους μη ευφυείς.
| Η εκπαίδευση, σε ένα πολύ βαθύ ατομικό επίπεδο, είναι ένας τρόπος για να δημιουργήσει κανείς έναν άλλο καλλίτερο εαυτό. Στο επίπεδο του πολιτισμού, είναι ένας τρόπος για να εξασφαλίζεται η συνέχειά του και η επιβίωσή του μέσα από την αρχή της συνέπειας στη μεταβίβαση της γνώσης και των κατεστημένων πεποιθήσεων των προηγούμενων γενιών. Πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ της εκπαίδευσης και της εξειδικευμένης επαγγελματικής κατάρτισης για εξειδικευμένη εργασία. |
Η εκπαίδευση πρέπει να ανακαλύπτει τις ενυπάρχουσες ανισότητες στις νέες γενιές και να τροφοδοτεί τις ήδη υπάρχουσες. Αυτό είναι ουσιαστικά αξιοκρατία.
| Η κύρια λειτουργία της εκπαίδευσης δε θα έπρεπε να είναι όπως αυτή του χρήματος, να δημιουργεί ανισότητες που τροφοδοτούν τις ανισότητες του χρήματος. Αντιθέτως, θα έπρεπε να αποκαλύπτει την ενότητα στους ανθρώπους κάτω από κοινές αρχές, πεποιθήσεις και αξίες. Μέσα από τις νέες τεχνολογίες πληροφορίας και λογισμικού, ακόμα και σημαντικά κομμάτια της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης θα έπρεπε να είναι διαθέσιμα δωρεάν και ανοικτά σε όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Η νέα τάση για τον 21ο αιώνα είναι μία δωρεάν εκπαίδευση για όλους (ευκολότερη φυσικά σε όσους χρησιμοποιούν το διαδίκτυο) ως καθοδηγούμενη αυτό-μάθηση. |
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΠΛΑ |
Πατήρ πάντων πόλεμος. Ο πόλεμος είναι ο κύριος νόμος στη ζωή και την κοινωνική λειτουργία.
| Ακόμα και στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο, ο θεός του πολέμου δεν ήταν ο πατέρας όλων των θεών. Ο αμυντικός πόλεμος είναι, σε κάποιες περιπτώσεις, η τελευταία επιλογή για να προασπιστεί η ελευθερία και η δικαιοσύνη. Πολεμοχαρείς άνθρωποι συνήθως δρουν υπό το αξιακό σύστημα του συμβολικού-μεταφορικού δυϊσμού θηράματος-θηρευτή, που είναι σύμπτωμα της χαμηλότερης συχνότητας συνείδησης και ζωής της ορατής πραγματικότητας. Ίσως σε ψηλότερες συχνότητες πραγματικό τας κάθε ζωντανό αντλεί την ενέργεια του από ένα ήλιο και κανένα ζωντανό δεν χρειάζεται να φονεύσει ένα άλλο για να τραφεί κα να επιβιώσει. |
Μόνο μέσα από τον πόλεμο και την καταστροφή των απροσαρμοστων και των αδυνάτων μπορεί να επιτευχθεί πρόοδος.
| Περιοδικές καταστροφές λόγω πολέμων σε πολιτισμούς προκύπτουν μόνο όταν αυτοί βασίζονται στο αξιακό σύστημα και τις πεποιθήσεις του δυϊσμού θηράματος-θηρευτή, που οδηγεί σε ανισότητες, εγκληματικότητα, πολέμους και καταστροφή. |
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ |
Καινοτόμες παραγωγικές δραστηριότητες μπορούν μόνο να έχουν κίνητρα ιδιωτικού συμφέροντας, κέρδους ή εξουσίας επί άλλων μέσω της συσσώρευσης κεφαλαίων (ανισότητες οικονομικές, παρακινητική λειτουργία του χρήματος).
| Η επιθυμία να συσσωρεύσει καποιος κοινωνική ισχύ μέσω του χρήματος (κεφάλαιο) είναι βασικά ανεξάρτητη από την επιθυμία να προσφέρει παραγωγικά στην κοινωνία. Όσο περισσότερο εξελιγμένη είναι μία ψυχική συνείδηση, τόσο λιγότερο είναι το κίνητρο της συσσώρευση πλούτου ή κοινωνικής ισχύος για να προσφέρει παραγωγικά στην κοινωνία. |
Η βελτιστοποίηση στις παραγωγικές δραστηριότητες επιτυγχάνεται μόνο μέσω των χρηματικών μετρήσεων (π.χ. κόστους-κέρδους, πληροφοριακή λειτουργία του χρήματος).
| Αυτό είναι γνωστό στην επιστήμη της αρχή της επιχειρησιακής έρευνας πως δεν ισχύει. Στατιστικές μετρήσεις των δραστηριοτήτων μπορούν να υποκαταστήσουν την πληροφοριακή λειτουργία του χρήματος. Παρ’ όλα αυτά, όσο λιγότερο ανεπτυγμένη είναι η ψυχική συνείδηση στην κοινωνία, τόσο περισσότερο είναι το κέρδος το κίνητρο για τη βελτιστοποίηση των δραστηριοτήτων. |
Η ευημερία και εξέλιξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν μία πλειοψηφία την επιτύχει πρώρα και έπειτα, ως φιλάνθρωπη ολιγαρχία, τη διαμοιράσει στο υπόλοιπο μέρος του πληθυσμού.
| Αν θεωρήσουμε ξεχωριστούς και ανεξάρτητους πλανητικούς πολιτισμούς, τότε αν ένας από αυτούς έχει πιο εξελιγμένες ψυχές, θα εξελιχθεί περισσότερο από τους άλλους και μέσω επικοινωνίας και συνέργειας, ίσως βοηθήσει τους άλλους να εξελιχθούν. Αλλά, στα πλαίσια ενός μόνο πλανητικού πολιτισμού με πυκνό πολιτισμό δεν υπάρχει καμία ανεξάρτητη εξέλιξη ενός μέρους σε σχέση με τα υπόλοιπα. Και, όπως έχουμε αναφέρει, όσο λιγότερες είναι οι ανισότητες, τόσο ταχύτερη είναι η εξέλιξη του πολιτισμού, όπως αποδεικνύουν εκατοντάδες έρευνες και στατιστικές των Πανεπιστημίων και των Ηνωμένων Εθνών. |
Η εργασία για την παραγωγικότητα μπορεί να έχει ως κίνητρο μόνο τον εξαναγκασμό των ανθρώπων σε εργασία ώστε να βγάλουν τα προς το ζην.
| Πέρα από το φυσικό ανθρώπινο δικαίωμα στην ελευθερία, υπάρχουν και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην οικονομική ελευθερία. Ένα βασικό είναι το επίδομα ή εισόδημα επιβίωσης του ατόμου. Είναι η βάση της οικονομικής ελευθερίας. Η εργασία που παρέχεται από ένα άτομο που μπορεί παρόλα αυτά να επιβιώσει, με ένα ελάχιστο επίδομα επιβίωσης , αλλά το ίδιο το άτομο την επιλέγει επειδή του αρέσει είναι μεγαλύτερης αξίας για την κοινωνία συγκρινόμενη με αυτήν που γίνεται από ένα άτομο που εργάζεται για να επιβιώσει, χωρίς να του αρέσει και πολύ αυτό που κάνει. |
Η απαραίτητη εργασία για την παραγωγή προϋποθέτει ο καθένας να εργάζεται το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του.
| Αυτήν την εποχή, το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας ξοδεύεται σε αρκετά μάταιες δραστηριότητες παραγωγής επιφανειακά μόνο χρήσιμων προϊόντων που είναι με προγραμματισμένη βραχυβιότητα για λόγους κέρδους και συσσώρευσης κεφαλαίων μιας μειοψηφίας . Όσο οι θεσμοί της κοινωνίας θα προοδεύουν για να μπορούν να υποστηρίξουν πιο εξελιγμένες ψυχικές συνειδήσεις και, ως εκ τούτου, η τεχνολογία θα γίνεται πιο προηγμένη, η εγκληματικότητα, οι πόλεμοι και οι ανισότητες θα λιγοστεύουν, η παγκόσμια εργασία θα είναι όλο και λιγότερη και ο ελεύθερος χρόνος όλο και περισσότερος. Τελικά, το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας θα είναι ελεύθερο. |
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ |
Το διαδίκτυο και η κοινωνία της πληροφορίας είναι πάντα θετικά και θα λύσουν όλα μας τα προβλήματα.
2) Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ή θα γίνει ανώτερη από την ανθρώπινη νοημοσύνη (σημείο SINGULARITY στην εξέλιξη) και πρέπει να την αναπτύξουμε και σχεδόν να την θέτουμε σε αξία πάνω από τον άνθρωπο.
| Το διαδίκτυο έχει εκδημοκρατικοποιήσει τις επιχειρήσεις, τη δημόσια διακυβέρνηση και την κοινωνία. Δυστυχώς, δεν είναι μία πανάκεια, χωρίς το κατάλληλο σύστημα πνευματικών πεποιθήσεων, αρχών και αξιών του πληθυσμού. Όπως το θεωρητικά ουδέτερο χρήμα έχει γίνει κυρίως ένα εργαλείο μίας κρυπτο-τυραννίας χρέους, έτσι και το διαδίκτυο επιχειρείται να γίνει ένα μέσο κρυπτο-τυραννίας μέσω ιδιαίτερα καταχρηστικών τακτικών των κέντρων εξουσίας στην παράνομη συσσώρευση πληροφορίας ακόμα και ιδιωτικών δεδομένων. Επιχειρείται επίσης να γίνει ένα εργαλείο παραβίασης της ιδιωτικότητας μέσω παραπλανητικών δικαιολογιών περί «εθνικής ασφάλειας» για πιθανή επιλεκτική με δόλο χρησιμοποίηση ατόμων από μία κρυπτο-τυραννία. Το διαδίκτυο δεν είναι προς το παρόν παρά ένα αναγκαίο δεκανίκι για την τραυματισμένη πνευματικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Πολλές από τις λειτουργίες του θα πρέπει είναι μια μέρα πνευματικές λειτουργίες του ανθρωπίνου εγκεφάλου χωρίς τη βοήθεια εξωτερική τεχνολογίας.
2) Ο υλικός και θνητός ανθρώπινος εγκέφαλος είναι μόνο το μικρό μέρος της ανθρώπινης νοημοσύνης, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας είναι η νοημοσύνη της αθάνατης ανθρώπινης ψυχής και πνεύματος που δεν είναι υλη. Επομένως, η υλική Τεχνητή Νοημοσύνη δεν θα ξεπεράσει ποτέ την πλήρη νοημοσύνη μιας πνευματικής ανθρώπινης ύπαρξης. Ειδικότερα, η δημιουργία Android τεχνητής νοημοσύνης με υψηλότερη ικανότητα σκέψης από τον υλικό ανθρώπινο εγκέφαλο, με όλες τις αδυναμίες της εξέλιξης της ψυχής των δημιουργών τους και επίσης με ελεύθερη βούληση των αυτονομία είναι σαν να δημιουργούμε μια στρατιά από τυράννους για να μας υποδουλώσει ή να μας καταστρέψει. Η Τεχνητή Νοημοσύνη και γενικά οποιαδήποτε τεχνολογία είναι καλή στο βαθμό που βοηθά στην εξέλιξη των μη θνητών ανθρώπινων ψυχών τω ανθρώπων και των θνητών προσωπικοτήτων τους ταυτόχρονα , και είναι επικίνδυνη και κακή , εφόσον αγνοεί τις αθάνατες ψυχές των ανθρώπων ή δεν τις υπηρετεί για να εξελιχθούν.
|
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ |
Η δικαιοσύνη μπορεί μόνο να καταδικάσει ή να αθωώσει, τίποτα παραπάνω.
| Το πλήρες φάσμα της κοινωνικής δικαιοσύνης δεν είναι μόνο το ποινικό δίκαιο, αλλά πρέπει αυτή να ανταμείβει με επαίνους και βραβεία την κοινωνική προσφορά και όχι μόνο να τιμωρεί τα εγκλήματα. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό όταν συλλογιζόμαστε περί της δικαιοσύνης. |
Η δικαιοσύνη είναι απόλυτα βασισμένη σε γραπτούς κανόνες και νόμους. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη βασισμένη σε φυσικές εμφυτες αντιλήψεις τους δικαίου στην ανθρώπινη ύπαρξη.
| Οι νόμοι δεν είναι τίποτα άλλο από καταγεγραμμένες (και συμφωνημένες) συνήθειες της κοινωνίας. Υπάρχουν καλές και κακές συνήθειες. Το αρχαιοελληνικό μοντέλο της μαζικής πλειοψηφικής δημοκρατικής δικαιοσύνης μέσα στα πλαίσια της άμεσης συμμετοχικής δημοκρατίας είναι ένα πιο εξελιγμένο μοντέλο δικαιοσύνης. Σε αυτό, η πλειοψηφία των ατόμων, με επιλογή τους μέσω κλήρωσης και δια ψήφου, κρίνει ατομικές υποθέσεις. Το ισχύον σύστημα δικαιοσύνης είναι ολιγαρχικό και μία μικρή ομάδα υπαλλήλων-δικαστών αποφασίζει για όλα τα κοινωνικά ζητήματα. |
Όσο περισσότερους νόμους γράφουμε, τόσο το καλύτερο γίνεται το σύστημα δικαιοσύνης.
| Όσο περισσότερο ανεπτυγμένη είναι η ψυχική συνείδηση στην κοινωνία, τόσο λιγότερες οι ανισότητες, τόσο λιγότερο είναι το έγκλημα, τόσο μικρότερος είναι ο αριθμός των νόμων και τόσο περισσότερη είναι η διάκριση της συνείδησης. |
Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ-ΗΘΙΚΗ ΠΟΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΜΕΝΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ |
|
Οταν έρχεται σε επαφή κάποιος με την εκλεκτή ολιγαρχία που εξουσιάζει (φανερά η αφανώς) διαπιστώνει πως κατά αυτούς το πρόβλημα του πολιτισμού είναι πως οι καλοί, ενάρετοι και άξιοι είναι λίγοι και είναι αυτοί που εξουσιάζουν και έχουν τα μέσα, ενώ οι κακοί, ανήθικοι και ανάξιοι είναι οι πολλοί, αυτοί που δεν έχουν τα μέσα και εξουσιάζονται. Οπότε το θέμα είναι πως θα αμυνθούν οι καλοί και λίγοι, και θα πολεμήσουν τους κακούς και πολλούς.
|
Κατά την αντίληψη μου, είναι αρκετά σίγουρο, πως οι ανισότητες εξουσιαζοντων και εχόντων απέναντι σε αυτούς που εξουσιάζονται και δεν έχουν, είναι από μονές τους πηγή καθυστέρησης της εξέλιξης του πολιτισμού.
Η αξιολόγηση κάποιων ως καλοί η κακοί είναι κάτι που αλλάζει με τους καιρούς. Στην σημερινή εποχή, πρέπει να καταλάβουμε πως κακοί και όχι δίκαιοι είναι εκείνοι που ανέχονται να τους εξασκούν (κρυπτο-)τυραννία, και μετά με την σειρά τους εξασκούν (κρυπτο-)τυραννία ενώ καλοί είναι εκείνοι που ούτε ανέχονται να τους εξασκούν τυραννία ούτε εξασκούν τυραννία.
|
Όταν πάλι έρχεται κάποιος σε επαφή με την πλειοψηφία που εξουσιάζεται (φανερά η αφανώς) διαπιστώνει πως κατά αυτούς το προβλημα του πολιτισμού είναι πως οι πολλοί είναι αρκούντως καλοί , ενάρετοι και άξιοι, και είναι αυτοί που εξουσιάζονται και δεν έχουν, ενώ οι λίγοι που εξουσιάζουν και έχουν, είναι οι κακοί, ανήθικοι, και ανάξιοι να σταθούν στο ύψος των πλανητικών περιστάσεων. Οπότε το θέμα είναι πως να αμυνθούν οι πολλοί και καλοί, και να πολεμήσουν τους λίγους και κακούς.
|
|
|
|
